حوزه‌های علمیه بایستی از سیایت هرگزدور نمانند

تعریف ی

«اینکه ما می­گوییم ون - حالا ونی که درگیر کار ی هم نیستند؛ است، مدرّس است، پیش­نماز است، مشغول یک شأنی از شئون است - ی باشند، یعنی چه؟ این، آن نکته‌ی اساسی است؛ یعنی قدرت تحلیل ی داشته باشد. من همیشه به دانشجوها و طلبه‌ها می­گویم، به شما هم عرض می­کنم، و این به همه‌ی ت مربوط می­شود: باید ی باشید؛ منتها نه به معنای ورود در باندها و جناح­های ی؛ نه به معنای ملعبه و آلت دست شدن این یا آن حزب یا گروه ی، یا ت‌بازان حرفه‌ای؛ این مطلقاً مورد نظر نیست؛ بلکه به معنای آگاهی ی، قدرت تحلیل ی، داشتن قطب‌نمای سالم ی که جهت را درست نشان بدهد. گاهی ما طلبه‌ها اشتباه می­کنیم؛ قطب‌نمای ما درست کار نمی­کند و جهت‌یابی ی را درست نشان نمی­دهد. این، چیزی نیست که به خودی خود و یک شبه به وجود بیاید؛ نه، این مُزاولت در کار ت لازم دارد؛ باید با مسائل ی آشنا شوید، حوادث ی کشور را بدانید و حوادث ی دنیا را بدانید. طلبه‌ها امروز به اینها نیاز دارند. یک گوشه‌ای نشستن، سرخود را پایین انداختن، به هیچ کار کشور و جامعه کاری نداشتن و از هیچ حادثه‌ای، پیش‌آمدی، اتفاق خوب یا بدی خبر نداشتن، انسان را از جریان دور می­کند. ما مرجع مردم هم هستیم؛ یعنی مورد مراجعه‌ی مردمیم و اگر خدای نکرده یک علامت غلط نشان بدهیم، یا یک چیزی که مطلوب دشمن است بر زبان ما جاری بشود، ببینید چقدر خسارت وارد می­کند. بنابراین، یک وظیفه‌ی مهمی که امروز ماها داریم، ارتباط با ت است. کناره‌گیری از ت درست نیست و کار شیعه نیست».

حوزه و ت، ص 379